Wieś Parchów do 1945 r. nazywała się Parchau. Parchów to urocza, zadbana wieś posiadająca doskonałe położenie geograficzne oraz warunki przyrodnicze. Leży w niedużej odległości od Polkowic - miasta powiatowego oraz w bezpośrednim, sąsiedztwie dużego kompleksu leśnego obejmującego wschodnią część Borów Dolnośląskich. Mieszkańcy wsi utrzymują się głównie z pracy w przemyśle i górnictwie. Przez wieś przebiega droga krajowa nr 331, która 10 km od Parchowa łączy się z międzynarodową trasą E-65 ( Świnoujście – Szczecin – Jelenia Góra – Jakuszyce ). Wieś jest bardzo dobrze skomunikowana z miastem powiatowym oraz gminnym. Zabudowa mieszkalna wsi jest stosunkowo rozproszona, szczególnie w południowej części. Parchów stanowi w strukturze układu funkcjonalno – przestrzennego gminy Chocianów lokalne centrum zespołu wsi, w skład którego wchodzą wieś Jabłonów i Pogorzeliska. W Parchowie funkcjonują następujące instytucje zaspokajające potrzeby mieszkańców: Szkoła Podstawowa, punkt lekarski, Agencja Pocztowa, Wiejski Dom Kultury, Filia wiejska Biblioteki Publicznej w Chocianowie, Kościół filialny w Parchowie należący do Parafii pw. św. Jacka w Pogorzeliskach. Pozostałe potrzeby mieszkańcy zaspokajają w pobliskich Polkowicach lub Chocianowie. Mieszkańcy Parchowa są wyjątkowo dobrze zorganizowani i bardzo aktywni społecznie. We wsi działają trzy organizacje pozarządowe: Ochotnicza Straż Pożarna, Młodzieżowy Klub Sportowy „Victoria” Parchów oraz Stowarzyszenie „NASZ PARCHÓW”.
W Parchowie funkcjonują: trzy sklepy spożywczo-przemysłowe, firmy budowlane - "ADEX" Adam Dereń oraz PHPU „BODAR” sp. z o. o., firmy transportowe, firmy handlowe, kamieniarstwo oraz firma związana z przetwórstwem drewna "Tartak" Parchów - Bartosz Turzyński. W większości mieszkańcy Parchowa pracują poza miejscem zamieszkania. Niewątpliwym atutem wsi jest jej położenie w pobliżu dużych, bogatych aglomeracji miejskich oraz atrakcyjnych przyrodniczo terenów, co daje potencjalne szanse na rozwój turystyki i dodatkowe dochody dla mieszkańców.
Okolice wsi Parchów posiadają wysokie walory kulturowe, krajobrazowe i przyrodnicze, sprzyjające zagospodarowaniu turystyczno-rekreacyjnemu. W ogólnym bilansie zieleni istotną rolę odgrywają zadrzewienia przydrożne i nadwodne. Wśród kilkunastu występujących na tym obszarze zadrzewień przydrożnych na szczególną uwagę zasługują aleje i szpalery. Do najciekawszych należy znajdująca się na terenie wsi aleja dębowo-brzozowa z początku XX w., wpisana do rejestru zabytków (decyzja nr 700/L z dnia 25.VI.1986 r.) Aleja ta złożona jest z dwóch części: dębów czerwonych oraz brzóz brodawkowatych. Na uwagę zasługują również, znajdujące się w parku wiejskim dwa pojedyncze Platany będące pomnikami przyrody.
W Parchowie znajdują się następujące obiekty zabytkowe:
Ruina barokowego pałacu wzniesionego na początku XVIII w. (około 1702 r.). Stanowi on wybitne dzieło architektury wpisane do rejestru zabytków (decyzja nr 170/L z dnia 4.X.1961 r.). Autorem projektu był Martin Frantz. Obiekt był bardzo okazały, znajdowało się tu niegdyś 25 sal. Pałac był restaurowany w XIX wieku, częściowo uszkodzony w 1945 roku, zabezpieczony w 1958 roku. Budynek założony był na rzucie prostokąta, trzytraktowy, dwukondygnacyjny, nakryty czterospadowym dachem łamanym z lukarnami. W wejściu głównym znajdował się kamienny portal balkonowy. Ostatnim właścicielem pałacu, do 1945 roku był podpułkownik z I wojny światowej von Recke. Aktualnie zrujnowany pałac wraz z zabudowaniami gospodarczymi i przylegający do niego park podworski są własnością prywatnego inwestora.
Cmentarz parafialny, założony na początku XIX wieku, zlokalizowany na działce nr 233, wpisany do rejestru zabytków (decyzja nr 756/L z dnia 28.XII.1987 r.)
Barokowa kaplica cmentarna z końca XVIII wieku. Murowana, kwadratowa, nakryta dachem namiotowym z sygnaturą, znajdująca się w konserwatorskim spisie zabytków architektury i budownictwa.